(روز)
سایسونز
b*30/0±۵۳/۲
b008/0±۰۷۵/۰
b008/0±۰۷۸/۱
a61/0±۷۲/۱۲
a59/1±۴۸/۸
شیرودی
a88/0±۰۱/۱۱
a007/0±۱۹۸/۰
a008/0±۲۱۹/۱
a25/0±۰۰/۱۲
b14/0±۵۱/۳
*حروف غیر مشابه در هر ستون نشاندهنده وجود اختلاف معنیدار بین میانگینها میباشد. (آزمون توکی، سطح احتمال ۵ درصد)
بالاتر بودن نرخ ذاتی افزایش جمعیت شتهی سبز گندم روی رقم شیرودی در اثر باروری بالا، مرگ و میر پایین و کوتاه بودن دوره رشدی قبل از بلوغ آفت روی این رقم بود. برعکس، پایین بودن نرخ ذاتی افزایش جمعیت شتهی سبز گندم روی رقم سایسونز از پایین بودن نرخ باروری و بقا پایین و طولانی بودن دوره رشدی قبل از بلوغ آفت روی این رقم نسبت به رقم شیرودی ناشی شده است. بالا بودن نرخ ذاتی افزایش جمعیت یک حشره روی گیاه میزبان نشان دهنده حساسیت آن گیاه و پایین بودن نرخ ذاتی افزایش جمعیت بیانگر مقاومت گیاه میزبان در برابر تغذیه حشره میباشد (رزمجو، ۲۰۱۱). از آنجا که رقم شیرودی میزبانی حساس به آفت بود، بنابراین شتهی سبز گندم امکان بیشتری برای افزایش جمعیت روی این رقم داشت. با این حال، رقم سایسونز میزبان نسبتا نامناسبی برای شتهی سبز گندم بود لذا مقاومت بیشتری در مقایسه با رقم شیرودی از خود نشان داد. رزمجو و همکاران (۲۰۱۱) نشان دادند رقم سایسونز در مقایسه با ارقام شیرودی، زاگرس، سرداری و آرتا بالاترین مقاومت را نسبت به شتهی سبز گندم داشت و کمترین پورهی تولید شده در این رقم مشاهده شد. بسته به نوع میزبان غذایی مورد مطالعه، مقادیر بهدست آمده از نرخ ذاتی افزایش جمعیت S. avenae در منابع علمی تفاوتهایی با مقادیر به دست آمده در ارقام گندم مورد بررسی در این تحقیق داشت. براساس مطالعات خلقانی (۱۹۹۴) نرخ ذاتی افزایش جمعیت S. avenae روی ارقام گندم Tonic، Timna، Axona، Maris hunstaman، Ommid، Bountry و Einkorn به ترتیب ۳۱۱/۰، ۳۰۷/۰، ۳۰۶/۰، ۲۸۸/۰، ۲۶۶/۰، ۲۶۴/۰ و ۲۳۱/۰ پوره/ ماده/ روز بوده است که با مقادیر بدست آمده برای ارقام مورد بررسی در تحقیق حاضر بسیار بالا است. دلیل احتمالی این تفاوت، متفاوت بودن ارقام مورد بررسی در این تحقیق و تفاوت احتمالی جمعیتهای شتهی سبز گندم مورد استفاده در این دو تحقیق میباشد. براساس نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده ها، از نظر نرخ ذاتی افزایش جمعیت شتهی سبز گندم بین تیمارهای آزمایشی نیز روی هر دو رقم شیرودی و سایسونز تفاوت معنیداری بدست آمد (۰۵/۰P ؛۱۶۹و۴ df= ؛۹۳/۰ F=). نرخ ذاتی افزایش جمعیت در رقم شیرودی در تیمارهای از پیش آلوده شده به مدتهای صفر، ۲، ۴، ۶ و ۸ روز به ترتیب ۲۱۶/۰، ۲۱۳/۰، ۲۰۶/۰، ۱۵۷/۰ و ۱۹۲/۰ پوره/ماده/روز و در رقم سایسونز به ترتیب ۰۹۲/۰، ۰۸۹/۰، ۰۶۸/۰، ۰۶۳/۰ و ۰۶۴/۰ پوره/ماده/روز بهدست آمد. در بین دو رقم مورد آزمایش و پیش آلودگیهای مختلف، بیشترین مقدار (rm) روی رقم شیرودی در گیاهان شاهد (بدون آلودگی قبلی) و کمترین مقدار آن در تیمارهایی بدست آمد که به مدت ۶ روز از پیش آلوده شده بودند (جدول۳-۲). همچنین بیشترین و کمترین مقدار این پارامتر در رقم سایسونز بهترتیب در شاهد و در گیاهانی که بهمدت ۶ روز از قبل آلوده شده بودند، مشاهده شد (جدول ۳-۳). روی هر دو رقم مورد آزمایش نرخ ذاتی افزایش جمعیت شتهی سبز گندم در گیاهانی که برای مدتزمانهای ۶ و ۸ روز از پیش آلوده شده بودند به طور معنیداری کمتر بود. پایین بودن نرخ ذاتی افزایش جمعیت در تیمارهای از پیش آلوده شده بهمدت زمانهای ۶ و ۸ روز معرف القاء شدن مقاومت در این گیاهان در مقایسه با سایر تیمارها میباشد که از پایین بودن میزان باروری و بقاء و طولانی بودن دوره نشو و نمای پورگی روی این گیاهان ناشی شده است. در گیاهان بدون آلودگی قبلی (شاهد) rm بیشترین مقدار را داشت. تیمار شاهد در مقایسه با سایر تیمارها نسبت به شته حساس بود، زیرا هیچگونه مقاومتی در آن القا نشده بود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
جدول ۳-۲- تاثیر تیمارهای زمانی آلودهسازی قبلی روی پارامترهای رشد جمعیت شتهی سبز گندم در رقم شیرودی در شرایط آزمایشگاهی (SE±mean)
مدت زمان دو برابر شدن جمعیت (DT)
(روز)
مدت طول یک نسل (T)
(روز)
نرخ متناهی افزایش جمعیت ()
نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)
(پوره/ماده/روز)
نرخ خالص تولیدمثل (R0)
(پوره/ماده/نسل)
تیمارهای زمانی
۵۰۲/۰±۱۴/۳b
۵۲۷/۰±۳۷/۱۲ab
۰۳۶/۰±۲۴۱/۱a
۰۲۹/۰±۲۱۶/۰a
۱۴/۲±۸۳/۱۶a*
پیش آلودگی۰روز